Аляксей Гардзіцкі - Пісьменніцкія былі і небыліцы
Название: | Пісьменніцкія былі і небыліцы | |
Автор: | Аляксей Гардзіцкі | |
Жанр: | Документальная литература | |
Изадано в серии: | неизвестно | |
Издательство: | неизвестно | |
Год издания: | - | |
ISBN: | неизвестно | |
Отзывы: | Комментировать | |
Рейтинг: | ||
Поделись книгой с друзьями! Помощь сайту: донат на оплату сервера |
Краткое содержание книги "Пісьменніцкія былі і небыліцы"
Літаратурныя эцюды
Жанр гумарэскі, анекдота пра пісьменнікаў у нас быў няразвіты. На гэта ёсць прычыны. Адна з іх — наша сціпласць, недаацэнка гісторыі беларускай літаратуры, наогул культуры, маўляў, у рускіх пра Пушкіна гавораць, дык гэта ж Пушкін, у іх жа развітая літаратура! Куды там нам?! А калі згадаць, то гэты жартоўны жанр не менш, а, магчыма, і больш, чым у іншых рэспубліках, у нас бытаваў непасрэдна ў жыцці, пісьменнікі любілі і любяць пажартаваць адзін з аднаго. Аднак публікацый амаль не было. Не было, мусіць, і таму, што яшчэ гадоў дзесяць-пятнаццаць назад самі героі гэтых анекдотаў, жартаў прымалі б іх, як кажуць, не за здаровы гумар, а за своеасаблівыя кпіны, нават крытыку. Хоць крытыку тады, як вядома, толькі на словах паважалі, на справе яна магла і нашкодзіць. Што ні кажыце, галоснасць неяк незаўважна паўплывала на нашы адносіны да гумару, дакладней, да падобных гумарыстычных твораў. Імкнучыся быць, як цяпер прынята гаварыць, карэктным, я пазваніў асобным героям, на мой погляд, найбольш вострых жартаў (I. Чыгрынаву, Г. Марчуку, А. Ставеру), спытаў: ці можна друкаваць у такім выглядзе гэтыя рэчы, а можа, змякчыць што? Адказ быў прыкладна аднолькавы: «Можаш даваць, гэта мяне не крыўдзіць». I справядліва. Як даўно вядома, дасціпная жартаўлівасць — сведчанне высокага інтэлекту чалавека.
Мне здаецца, што сёння больш раскавана пачынаюць адчуваць сябе і аўтары такіх публікацый.
Прапаную чытачам гэтую бывальшчыну, якая неяк незаўважна назбіралася ў мяне.
К этой книге применимы такие ключевые слова (теги) как: nonfiction
Читаем онлайн "Пісьменніцкія былі і небыліцы". [Страница - 16]
— Ты бачыш, які культурны ў пісьменнікаў шафёр — і пры капелюшы. А ты ўяўляеш, як жа тады выглядаюць самі пісьменнікі!
АЛЕСЬ СТАВЕР ПРА СЯБЕ
— Я — Аляксандр Сяргеевіч, як Пушкін, не дачуваю, як Бетховен, і кульгаю, як Байран.
ЯК ЯНО ЛЕПШ
Алесь Пісьмянкоў прыйшоў у платную паліклініку, каб вырваць зуб. Доктар кажа:
— Ну што я вам буду рваць адзін зуб, дванаццаць рублёў гэта каштуе, ды наркоз дваццаць. Вунь я бачу яшчэ два суседнія псуюцца, давайце адразу тры і вырвем: і мы выгадаем, і вы сэканоміце на наркозе, усяго адзін раз уколем.
Алесь папрасіўся выйсці пакурыць і тут жа даў дзёру. На рабоце ён нам тлумачыў:
— Лепш буду з адным хворым зубам хадзіць, чым адразу без трох.
P. S. Калі падборка гэтых мініяцюр упершыню прагучала па радыё, то я па наіўнасці чакаў, што нехта, можа, мне пазвоніць, павіншуе з дэбютам. Тэлефон маўчаў. Затое назаўтра, калі я прыйшоў на работу, Пісьмянкоў расказаў:
— Ты ведаеш, учора, можа, пяць званкоў было, усе пыталіся, што з маім зубам.
ЯК СТАЦЬ КЛАСІКАМ
Прыехаў з Беласточчыны беларускі паэт Ян Чыквін і распытвае ў нашага Георгія Марчука пра яго жыццё.
— Маю выклік у Кёльн,— пахваліўся Марчук.
Праз год Мінск наведаў дырэктар Ольштынскага выдавецтва з Польшчы. На такое самае пытанне Марчук з гонарам адказаў:
— Маю выклік у Кёльн.
А яшчэ праз год ужо непасрэдна мне Марчук паведаміў тое самае: «Маю выклік у Кёльн».
Чаму менавіта ў Кёльн?
* * *
Працуючы над даведнікам пра пісьменнікаў, я папрасіў Георгія Марчука вычытаць нататку аб ім. Ен хуценька вачыма прабег яе і падагульніў:
— Напісана правільна. Класічныя творы ўсе пералічаны, астатнія называць неабавязкова.
ХТО ВІНАВАТЫ?
Вядома, што прыгранічная брэсцкая гаворка своеасаблівая, на ёй адчувальны ўплыў моў суседніх народаў. I вось аднойчы ўвечары, напрацаваўшыся на абласной тэлестудыі, паэт Мікола Пракаповіч прыйшоў дадому і папракнуў жонку:
— Чаму твае дзеці не гавораць па-беларуску?
— А чаму твае дзеці не гавораць па-беларуску? — пытаннем на пытанне адказала жонка.
ІСТОТНАЯ ПАПРАЎКА
Праводзілі на пенсію акадэміка-сакратара аддзялення грамадскіх навук Беларускай Акадэміі Мікалая Васільевіча Бірылу. У сваім выступленні Іван Якаўлевіч Навуменка, тады віцэ-прэзідэнт Акадэміі, звярнуў увагу прысутных:
— Мы ніколі з ім не лаяліся.
Мікалай Васільевіч удакладніў:
— Гэта праўда, мы не лаяліся. Вы мяне лаялі.
У КАГО ЗАХАВАНА ІСЦІНА
На гэты раз Рада Саюза пісьменнікаў прайшла даволі бурна і тэмпераментна. Пытанне было важнае: уваходзіць ці не ўваходзіць у Міжнародную супольнасць пісьменніцкіх саюзаў. Было выказана шмат цікавых, але часта супрацьлеглых думак, як кажуць, што ні галава — то розум. Сярод апошніх выступоўцаў быў і Леанід Дайнека, які сказаў:
— Я згодзен з думкай Барыса Сачанкі, згодзен і з думкай Івана Чыгрынава. Ну, а сваю думку я заўсёды паважаю.
ЧЫЙ ПЛАЧ?
На наступнай пісьменніцкай Радзе ішла гаворка пра цяжкасці ўваходу ў рыначную сістэму. Аўтар шэрагу вядомых раманаў аб трагічных ваенных гадах, у тым ліку «Плачу перапёлкі», «Апраўдання крыві», Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў зрабіў вывад:
— Час непрадказальны, час трывожны, к канцу года мы прыйдзем з плачам.
— 3 «Плачам перапёлкі»? — выгукнуў нехта пад смех залы.
— Не дай бог! — усклікнуў Іван Гаўрылавіч.— Бо тады не будзе «Апраўдання крыві».
ЯК ТРАПІЦЬ У ЧЛЕНЫ СП
Ішоў прыём у члены Саюза пісьменнікаў. Выступае Раіса Баравікова:
— Сёння мы абмяркоўваем творчасць Марыі Баравік. Я вось цяпер успамінаю, як мы з ёй некалі пазнаёміліся на семінары маладых літаратараў у Каралішчавічах. Па сутнасці, мы з ёй выраслі на адной палянцы, і я ўжо член Саюза пісьменнікаў, а яна не. Лічу, што яе трэба таксама прыняць.
— Дык вунь сядзіць яшчэ і чакае Баравы,— кінуў рэпліку
--">Книги схожие с «Пісьменніцкія былі і небыліцы» по жанру, серии, автору или названию:
Лев Давыдович Лайнер - «Энигма». Как был взломан немецкий шифратор Жанр: Спецслужбы Год издания: 2021 Серия: Анатомия спецслужб |
Юлия Витальевна Шилова - Мужчина – царь, мужчина – бог, и этот бог у женских ног Жанр: Секс и семейная психология Год издания: 2014 |
Александр Николаевич Ковтик - Бокс. Уроки профессионала для начинающих Жанр: Физкультура и спорт Год издания: 2008 |
Джонатан Стейнберг - Бисмарк: Биография Жанр: Биографии и Мемуары Год издания: 2014 |